رفاه حيوان در مرغ هاي تخمگذار به نوك زدن و جراحت رساندن پرها با نوك معطوف مي شود . در اين خصوص تغذيه نقش مهمي را ايفا مي نمايد . صورت و ساختار طعام ، رويكرد هاي تغذيه كردن ، و ارزش غذايي تمامي درسير شدن پرنده و نوك زني پرها تأثير گذار هستند
. از سال 2012 ميلادي به بعد در اتحاديۀ اروپا حكم ممنوعيت نگهداري طيور در قفس اعلام شد و نيز مدت در بعضي كشورها در خصوص ممنوعيت نوك چيني هم طرح ريزي شد . اين تغييرات سبب به بروز مشكلاتي از قبيل نوك زني پرها و كانيباليسم شد . نوك زني پرها به يك سري عامل بستگي دارااست كه از آن پاراگراف دست اندركاران ژنتيكي ، محيطي و تغذيه است . برخي از نظريه ها راهكار تغذيه را بعنوان علتي براي كاهش كانيباليسم در ميان طيور مي داند اند . بخصوص تغذيه در پولت ها و جوجه ها با كاهش زخم رساندن و نوك زدن مالامال ها در بزرگسالي نقش خود را بخش اعظم نشان مي دهند . • تأثير روزهاي اوليه زندگي طيور روزهاي نخستين حيات طيور ظاهراً نقش مهمي در ارتقا رفتارهاي نوك زني پرندگان داراست . روزهاي نخستين زندگي دورۀ داراي اهميت و بحراني ميباشد كه نقش پذيري در آن صورت مي گيرد . در اين دوره ، وابستگي ها و تأثيرات محفظه پيرامون اهميت خود را در تمام طول حيات نشان مي دهد . در تحقيقي كه انجام شد ، پولت هاي 0-4 هفته را بر روي شن ، كاه و مفتول محافظت و رويش دادند . پس از آن تمام گروه بر روي شن و كاه نگهداري شدند . آن مدل از مرغ هايي كه بر روي مفتول مراقبت شدند بدترين حالت پر و پر و بال را داشتند نوك خوردگي پرها در ميانشان اكثر به چشم مي خورد و حمام شن و ماسۀ كمتري مي گرفتند و بخاطر همنوع خواري آمار مرگ و مير در بين آنان بيشتر بود . اين تحقيق اهميت 4 هفتۀ نخستين حيات را بر روي رفتارهاي نوك زني طيور نشان مي دهد .