اين فرمان موجب افزايش پر سرعت ارزش پودر ماهي شد . دربين ساليان ۱۹۶۶ تا ۱۹۷۰ بها هر تن
پودر ماهي ۱۵۶ دلار بود . طي سال ۱۹۷۱ و نيمه نخستين سال ۱۹۷۲ متوسط قيمت پودرماهي تا ۱۸۰ دلار براي هر بدن ارتقا يافت . در تابستان سال ۱۹۷۲ به علت مشكلات بزرگي كه در صنعت ماهيگيري پرو توليد شد، بها پودر ماهي تا ۴۲۵ دلار براي هر تن ارتقاء يافت، در انتهاي سال ۱۹۷۳ بهاي هر تن پودر ماهي به ۵۲۵ دلار رسيد و در سال ۱۹۷۴ از ۶۰۰ دلار فراتر رفت . در سال ۱۹۷۵ به واسطه يك فصل مناسب ماهيگيري، ارزش سريعاً سقوط كرده و به مرحله حدوداً ۲۴۰ دلار رسيد . البته اين تغيير‌و تحول ديري نپاييد و ارزش پودر ماهي مجدداً ارتقاء يافت و در سال ۱۹۷۶ به ۴۱۵ دلار و در سال ۱۹۷۷ به ۵۰۲ دلار رسيد . توقع نمي رود اين موقعيت در آينده بهبود يابد . موقعيت شبيه اي نيز در مورد قيمت كنجاله سويا كه عمدتاً از ايالات متحده صادر مي شود، قابل مشاهده هست . في مابين سالهاي ۱۹۶۶ تا ۱۹۷۰ قيمت يك بدن كنجاله سويا ۹۴ دلار بود كه در انتهاي سال ۱۹۷۲ به ۱۵۰ دلار، سال ۱۹۷۶ به ۱۹۸ دلار و در سال ۱۹۷۷ به ۲۳۰ دلار رسيد . بدون شك وترديد تجهيزات متعددي براي افزايش ايجاد وجود دارد ولي فنّاوري فعلي ضمانتي براي حل اين اختلال با به كار گيري از روشهاي معمول نميباشد . خاكهاي زراعي ۱۰% از سطح زمين را در بر مي گيرند . غلات در ۳/۲ از اراضي زراعي كشت گرديده و بيش از ۵۰% از انرژي مصرفي بشر را تأمين مي كنند . در سال ۱۹۵۹ در جهان به ازاي هر فرد، كمتر از نيم هكتار زمين زراعي وجود داشت . جمعيت سريعاً رو به ارتقاء است، حالا آنكه از زمين ها قابل كشت كاسته مي شود . رشد ساليانه جهان، ۷۰ ميليون نفر هست . در شراي اين پروسه ادامه يابد، در سال ۲۰۰۰، تنها ۳/۰ هكتار زمين زراعي به ازاي هر شخص وجود خواهد داشت، لذا به منظور تغذيه جمعيت جهان، مقدار ايجاد مال در هكتار بايستي ۳ برابر شرايط فعلي شود . امكان به دست آوردن مناطق نو براي كشت هم غيرمحتمل است . به چهره نظري با رشد گياهاني مانند بعضي جلبكهاي دريايي كه قادرند بيش از ۳% انرژي خورشيد را تثبيت كنند، مي توان اين خلل را حل نمود؛ اما متوسط ثبت انرژي شمسي در مرحله زمين ۱/۰ تا ۳/۰ درصد مي باشد . اين نيازها در كنار جمعيت احتمالي ۶ ميليارد نفري در سال ۲۰۰۰، مبين آن مي‌باشند كه بايستي منابع جديدي از پروتئين و انرژي كاوش شود . اشخاص با فكر هاي متعدد از گزاره زيست شناسان، شيميدانان، اقتصاددانان، توليدكنندگان و مصرف كنندگان همه مشغول كارايي جهت حل اين خلل ها گرديده اند .