در واحد هاي رشد طيور كار واكسيناسيون در مورد ها زير انجام مي گردد . براي جلوگيري از پيدايش بيماريهائي كه درمان آن ها خلل و اصولاً غير مقدور باشد، واكسيناسيون به طيور حيطه اي كه بخواهند از مناطق آلوده و كثيف يا اين كه مشكوك ديگر طيور بدانجا وارد كنند .
واكسيناسيون به طيوري كه از تخم آن ها به خواسته جوجه كشي به كار گيري مي شود، زيرا در صورت بروز بيماري اين طيور خسارات جبران ناپذيري ايجاد خواهد شد . در مواردي كه نبايد واكسن تزريق كرد : 1) طيوري كه مبتلا به گونه هاي كوكسيديوز باشند . 2) طيوري كه دچار به بيماري هاي تنفسي از قبيل كريزاسياردي باشند . 3) طيوري كه دچار به بيماري هاي انگلي روده هستند . روشهاي متعدد واكسيناسيون (مزايا و معايب) 1- روش آشاميدني : ابتدا بايستي به ازاء هر يك ليتر آب 100 سي سي شير چربي گرفته به آب آشاميدني بيشتر كرد و عالي تركيب نمود . اين كار به منظور طولاني كردن حيات ويروس زنده و در عين حالا ترسيب مواد معدني زايد در آب چاههاي عميق توصيه مي شود . بعد از آن بسته به سن طيور، واكسن را در آب ادغام با شير به نسبت زير مخلوط نمود . چنانچه سن طيور 4-3 هفته باشد، نسبت رقيق كردن واكسن هر 1000 دز واكسن در 25 ليتر آب ادغام شده با شير در سن 7-5 هفته هر 1000دز واكسن در 40 ليتر آب تركيب شده با شير، چنانچه پس چرخ فارغ از در دسترس نبود، كافي مي باشد واكسن را تنها در آب خنك رقيق نمود و بلافاصله به طيور بخورانند . در رويه اسپري واكسن نبايد در طول يك متري بالاي راز طيور در هوا پاشيده شود در هنگام واكسن دادن مي بايست نكات تحت را ملاحظه نمود . 1- ظروف آبخوري بايستي پاك و عاري از هرگونه آغشتگي با مواد ضدعفوني كننده باشد . 2- براي رقيق نمودن واكسن نبايد از آب لوله كشي شهرها كه حاوي مواد ضدعفوني كننده مي باشد استعمال نمود . 3- تعداد آبخوري ها را مي بايست به دو برابر مواقع معمولي رساند . 4- ظروف آبخوري محتوي واكسن نبايد در معرض فروغ و روشنايي بدون واسطه آفتاب قرار گيرد . 5- خوب تر مي‌باشد جوجه ها يا مرغ ها را تا يكسري ساعت گذشته از دادن واكسن آشاميدني تشنه نگهداشت . 6- واكسن بايستي كاملاً جديد باشد و براي حمل آن از يخدان هاي حاوي يخ به كار گيري شود . واكسن نبايد بيش از 3-2 روز نگاهداري كرد . 7- واكسن را مي بايست در محوطه يخ ساز سردخانه يا اين كه سردخانه كه حرارت پايين صفر باشد نگاهداري كرد .